Ik fotografeer omdat ik soms geen woorden kan vinden voor wat ik voel of zie. Beeldtaal en lichaamstaal liggen me doorgaans beter dan het geschreven woord. Sommige momenten zijn te fragiel, te teder om in woorden te vangen.

Afgelopen week ontmoetten mijn 95-jarige vader en mijn 95-jarige schoonmoeder elkaar voor het eerst. Schoonmoeder had daarvoor samen met ons een autoreis van twee uur ondernomen. Mijn vader komt zijn appartement niet meer uit. Hij is afgelopen jaar in een rolstoel beland, hetgeen het voor hem ingewikkeld maakt om op stap te gaan. En hij voelt de behoefte niet. Hij is content in zijn eigen huis met zijn eigen gedachten. Soms in het zonnetje voor de deur.

Ik zat erbij, luisterde naar hun wijze woorden en had alles wel willen filmen zodat niets van dit kostbaars verloren zou gaan. Van de andere kant vind ik het niet nodig alles vast te leggen. Het kan ook heel fijn zijn ervaringen in het hart te bewaren.

Er hing iets bijzonders in de lucht. Ik kan de juiste woorden niet vinden om het te omschrijven. Het was een allesomvattend gevoel. Volgens mij is datgene wat ik voelde dát waar het in ons mensenleven om draait.

Mijn vader is vierentwintig jaar weduwnaar. Mijn schoonmoeder is sinds vijf weken weduwe. Mijn vader zei: ‘Het slijt nooit en het slijt wel.’ Een contradictie maar volgens mij beide o zo waar. Ze knikte instemmend.

Hij zei ook: ‘Mijn deur staat altijd open voor mensen die een praatje willen maken, maar ze komen niet meer.’

Er zijn weinig leeftijdgenoten nog in leven. Steeds minder mensen lopen binnen, maar vandaag was er dus wél eentje op bezoek.

Mijn tante die iets jonger is dan hen beiden kwam ook nog langs. Met z’n drieën hebben ze gelachen. De een is geestelijk leniger dan de ander die vervolgens fysiek fitter is. Maar dat gaf niet. Er was verbondenheid, ondanks gehoorapparaten, rollators enzovoorts (of juist dankzij?). Die verbondenheid was zelfs in stiltemomenten bijna tastbaar.

Toen ik dit aan een vriend probeerde uit te leggen reikte hij me het woord ‘agape’ aan.

Wikipedia: Agape (Grieks: ἀγάπη) is een Grieks woord, dat in het Nederlands vaak vertaald wordt met ‘liefde‘. Dit wordt vaak gezien als een verarming van het woord in zijn volledige betekenis. Met a’ga·pe wordt een door beginselen geleide of beheerste liefde bedoeld. Ze kan al dan niet genegenheid en warme gevoelens inhouden. Deze liefde richt zich op de behoeften van de ander, zoekt wat het beste voor de ander is en laat de ander de vrije keus om die liefde te beantwoorden of niet.

Zie je, zelfs het woord ‘liefde’  dekt de lading niet. Het was nog zoveel meer en dat voelde ik. Wat een rijkdom dat ik dit heb mogen ervaren.